Z dniem 1 stycznia 2017 każdy przedsiębiorca zatrudniający od 20 do 49 pracowników nie podlega obowiązkowi tworzenia regulaminów pracy i wynagradzania. Wszystko to za sprawą ustawy z dnia 16 grudnia 2016 roku o zmianie niektórych ustaw.

Wejście w życie nowej ustawy nie spowodowało, że regulaminy obowiązujące w firmach zatrudniających mniej jak 50 pracowników straciły swoją moc prawną, bądź muszą zostać odwołane. Firmy mogą zrezygnować z obowiązujących regulaminów na takich samych zasadach jak dotychczas było to możliwe w przypadku, kiedy przedsiębiorca z powodu redukcji zatrudnienia nie zatrudniał już co najmniej 20 pracowników.

Podsumowując powyższe, pracodawcy którzy samodzielnie wprowadzili regulaminy, a w ich zakładach nie ma związków zawodowych mogą ogłosić, że za dwa tygodnie regulamin przestaje obowiązywać. Z kolei firmy, które wprowadziły regulaminy w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi, muszą również z nimi ustalić ich uchylenie.

Dane osobowe konsumentów znajdują się w bazach wielu instytucji państwowych, firm, organizacji pozarządowych i osób fizycznych. Dwa razy do roku w sześciomiesięcznym odstępnie czasu przysługuje nam prawo sprawdzenia tego kto i w jakim celu gromadzi nasze dane osobowe. Wszystko to dzięki tzw. obowiązkowi informacyjnemu, zapisanemu w art. 24 oraz 25 ustawy o ochronie danych osobowych.

Zgodnie z obowiązkiem informacyjnym, administrator danych osobowych czyli ADO powinien posiadać pełną dokumentację na temat przetwarzanych treści - czyli cel, zakres oraz podmioty, którym były przekazywane dane konsumenta. Możemy zwrócić się do niego w formie pisemnej składając odpowiedni wniosek. Administrator ma obowiązek udzielić nam odpowiedzi w terminie 30 dni, a jeśli tego sobie życzymym, to odpowiedź musi dotrzeć do nas w formie pisemnej. Istnieje również możliwość bezpłatnego ustalenia, kto szukał o nas informacji, na podstawie numeru PESEL w Krajowym Rejestrze Długów.

Obowiązek informacyjny dotyczy każdej instytucji państwowej oraz prywatnej. Podmiot, który tego nie robi łamie przepisy, za czym idzie popełnienie przestępstwa zgodnie z art. 54 ustawy o ochronie danych osobowych, za którego popełnienie grozi grzywna, a także kara pozbawienia lub ograniczenie pozbawienia wolności do roku.

Podmiot zbierający dane osobowe podlega obowiązkowi informacyjnego względem ich właściciela. Musi umieć odpowiedzieć na pytanie konsumenta, w jakim celu dane te będą przetwarzane, komu udostępniane i kto jest ich administratorem. Jeśli okaże się, że nasze dane są bezprawnie wykorzystywane możemy złożyć skargę  m.in do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (GIODO), Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Urzędu Komunikacji Elektronicznej a także w ostateczności możemy skieorwać sprawę do prokuratory.

Osoby, które nie zgadzają się z otrzymywaniem telefonów oraz e-maili z ofertami handlowymi mogą wpisać się na tzw. Listę Robinsonów. Dzięki temu będą miały pewność, że nie otrzymają niezamówionej informacji od firm, które są członkami Stowarzyszenia Marketingu Bezpośredniego.

Od 1 stycznia 2017 roku zaczęła obowiązywać przedsiębiorców minimalna stawka godzinowa, która przy kwocie minimalnego wynagrodzenia za pracę wynoszącego 2 tys.zł wyniesie 13 zł. W przypadku nie dostosowania się do nowych przepisów grozi kara finansowa w wysokości od 1 do 30 tys. zł.

Określenie minimalnej stawki godzinowej dotyczyć będzie tylko umów wykonywanych przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi na rzecz przedsiębiorcy albo na rzecz innej jednostki organizacyjnej w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności. Nowe przepisy obejmą również samozatrudnionych,którzy świadczą usługi jednoosobowo.

13 złotowa stawka godzinowa nie będzie dotyczyła tych osób, które same będą decydować o miejscu i czasie wykonywania pracy, przy jednoczesnym przysługującym im wynagrodzeniu prowizyjnym. Wyłączone zostały również tzw.umowy opiekuńcze, czyli takie, które są zawierane w celu prowadzenia rodzinnego domu pomocy, umowy dotyczące opieki nad dzieckiem w pieczy zastępczej czy opieki nad grupą osób podczas wycieczek trwających dłużej niż jeden dzień.

Z ustawy zlikwidowano przepisy różnicujące wysokość minimalnego wynagrodzenia dla pracownika zatrudnionego na etacie,ze względu na staż pracy. Oznacza to, że wszyscy pracownicy niezależnie od stażu pracy, będą otrzymywać minimalne wynagrodzenie w jednakowej, pełnej wysokości, co zaprzestanie dyskryminowania młodych ludzi na rynku pracy.