Faktura to dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży, wystawiany w dwóch identycznych egzemplarzach. Najczęściej sporządzana tradycyjnie, w wersji papierowej, ale na podstawie rozporządzenia ministra finansów z 2005 roku dopuszczalna jest też w wersji elektronicznej jako tzw. e-faktura.

Faktura VAT jest dowodem przeprowadzonej transakcji, na podstawie której sprzedawca płaci podatek VAT tylko od wysokości naliczonej przez siebie marży, a nie od całkowitej kwoty sprzedaży – taj jak w przypadku standardowej faktury.

Franczyza to system sprzedaży towarów, usług, bądź technologii opartej na ścisłej i nieustannej kooperacji pomiędzy niezależnymi prawnie i finansowo przedsiębiorstwami. Franczyzodawca nadaje swoim franczyzobiorcom prawo i jednocześnie obowiązek prowadzenia działalności w oparciu o jego koncepcję i założenia.

Identyfikacja wizualna (ang. corporate identity; CI) to narzędzie służące kreowaniu wizerunku firmy lub marki na rynku. Zalicza się do niego wszystkie działania i symbole stosowane w firmie, których celem jest stworzenie czytelnej i spójnej identyfikacji rynkowej, a także wyróżnienie spośród innych marek. Podstawą spójnego systemu identyfikacji jest znak firmowy, czyli logo.

Inkubator przedsiębiorczości to jednostka organizacyjna, będą kompleksem gospodarczym, o różnej formie prawnej, utworzona w celu wspierania przedsiębiorczości. W swojej ofercie inkubatory posiadają nieruchomości z dostępnymi lokalami, a także usługi wspierające małe i średnie przedsiębiorstwa. Działanie inkubatorów koncentruje się na pomaganiu w rozwoju firm, optymalizacji warunków ich funkcjonowania i pomocy we wdrażaniu nowych technologii.

Kapitał zakładowy jest wkładem wnoszonym przez wspólników przy zakładaniu spółki. Jego wysokość może być zmieniana w trakcie działalności spółki, jednak musi być zgodna z danymi widniejącymi w Krajowym Rejestrze Sądowym, umową spółki i jej statutem.

Kodeks pracy – ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz. U. z 1988 r., Nr 21, poz. 94), akt normatywny, będący zbirem przepisów dotyczących szeroko pojętych praw i obowiązków związanych ze stosunkiem pracy. Dotyczy zarówno pracowników jak i pracodawców, przy czym definicje obu stron zostały tu ściśle określone. I tak pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o prace, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Pracodawcą natomiast określa się jednostkę organizacyjną, nawet nie posiadającą osobowości prawnej, a także osoby fizyczne zatrudniające pracowników.

Konsorcjum – organizacja gospodarcza zawiązana przez kilka podmiotów gospodarczych (przemysłowych, handlowych, bankowych) na ściśle określony czas, w celu wykonania określonego w umowie celu. Konsorcjum zakładane jest zazwyczaj w celu dokonania operacji handlowych lub finansowych, które są nieosiągalne dla pojedynczych podmiotów. Zazwyczaj są to przedsięwzięcia o dużej skali, takie jak: budowa infrastruktury transportowej i przemysłowej lub wykup innych przedsiębiorstw, z którymi pojedyncze przedsiębiorstwa nie były by w stanie sobie poradzić ze względu na ograniczony kapitał oraz możliwości produkcyjne.

Kontrakt menedżerski to specyficzna forma zatrudnienia, należąca do nienazwanych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że nie jest ona bezpośrednio uregulowana przepisami obowiązującego prawa cywilnego, kodeksu pracy itd. Przedmiotem umowy kontraktu menedżerskiego jest powierzenie sprawowania zarządu przedsiębiorstwa, w celu osiągnięcia zysku. Stronami umowy mogą być osoby fizyczne lub prawne oraz inne podmioty gospodarcze. Umowa jest zawierana, podobnie jak umowa o pracę, za zgodnym oświadczeniem woli obydwu ze stron. W kontrakcie menedżerskim, osoba zatrudniona zobowiązuje się do zarządzania przedsiębiorstwem, natomiast druga, będąca właścicielem przedsiębiorstwa, do wypłaty odpowiedniego honorarium za wyświadczoną pracę.

Koszt to wyrażona wartościowo wielkość zużycia składników pracy, takich jak majątek trwały i obrotowy, wartości niematerialne i prawne, usług pracy oraz inne wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zużycie czynników produkcji musi nastąpić celowo lub w wyniku zwykłej działalności jednostki, w przeciwnym przypadku zostanie uznane za stratę nadzwyczajną, nie za koszt.